آموزش کامل جملات شرطی نوع اول در انگلیسی

• جملات شرطی نوع اول (first conditional) برای بیان شرایطی در آینده استفاده می‌شوند که احتمال وقوع آن‌ها زیاد است.
• ساختار جملات شرطی نوع اول به صورت زیر است:

اگر (if) + فاعل (subject) + مضارع ساده (simple present) + ادامه‌ ی جمله

If + subject + simple present + will + infinitive

• مثال:

If I study hard, I will accept in Harvard University.

اگر من سخت مطالعه کنم در دانشگاه هاروارد پذیرفته خواهم شد.

• می‌توانیم به‌جای «if» از کلماتی دیگر مانند «as long as & as soon as» نیز استفاده کنیم:

As soon as I read books, I will get wise.

اگر کتاب بخوانم، عاقل خواهم شد / به محض خواندن کتاب، عاقل خواهم شد.

As long as I practice more, I will be more successful.

اگر بیشتر تمرین کنم، موفق‌تر خواهم بود/ تا زمانی که بیشتر تمرین کنم، موفق‌تر خواهم بود.

• می‌توانیم به‌جای «will» از کلماتی مانند «may» یا «might» نیز استفاده کنیم:

If I study hard, I may/might get accepted in Harvard University.

اگر من سخت مطالعه کنم، ممکن است در دانشگاه هاروارد پذیرفته شوم.

• می‌توانیم به عنوان جایگزینی برای will، قسمت دوم یک جمله شرطی نوع اول را جمله‌ای امری (imperative) کامل کرد:

If the washing machine breaks down, wash these clothes by hands.

اگر ماشین لباسشویی خراب شود، این لباس‌ها را با دست بشور.

If this shirt doesn’t fit you, try this one.

اگر این پیراهن اندازه‌ات نشد، آن یکی را امتحان کن.

• جملات شرطی نوع اول را می‌توان برای بیان برنامه‌های احتمالی، قول، اخطار، تهدید یا ترغیب استفاده کرد.

• می‌توان علاوه بر if از when نیز برای معرفی شرط در اولین جملۀ شرطی استفاده کرد؛ اما معانی آن‌ها کمی متفاوت است.

If I don’t break up with my friends, I will become like them.

آگر با دوستانم قطع رابطه نکنم، مانند آنها خواهم شد.

When I clean the house, I will go shopping.

وقتی خانه را تمیز کنم به خرید خواهم رفت.